Η σχέση αλλεργίας και άσθματος έχει από πολύ καιρό αναγνωρισθεί. H συνύπαρξη άσθματος και άλλων αλλεργικών παθήσεων (ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα, ατοπική δερματίτιδα, ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα, τροφική αλλεργία κ.α.), είναι συχνό φαινόμενο.
Πολλοί δε ασθματικοί ασθενείς, μπορούν και αναγνωρίζουν τους παράγοντες που προκαλούν τα συμπτώματά τους.
Παραταύτα, η ανάγκη θεραπείας της αλλεργίας, για τον καλύτερο έλεγχο ή και ακόμη και την θεραπεία του άσθματος, μόλις πρόσφατα αρχίζει να αναγνωρίζεται.
Το ατοπικό έκζεμα είναι συχνά η πρώτη ένδειξη ότι ένα παιδί είναι ατοπικό και μπορεί να εκδηλώσει μεγαλώνοντας ρινίτιδα η/και άσθμα. Περίπου το 75% των ενηλίκων με άσθμα έχουν και ρινίτιδα, ενώ το 50% των ασθενών με ρινίτιδα εκδηλώνουν και άσθμα.
Τα τελευταία 50 χρόνια καταγράφεται μία σημαντική αύξηση των παιδιών με άσθμα και συριγμό, παράλληλα με την μεγάλη αύξηση των αλλεργικών νόσων που προαναφέρθηκαν. Μελέτες της φυσικής πορείας του άσθματος, επισημαίνουν ότι το επίμονο άσθμα εμφανίζεται μετά την ηλικία των 3 ετών.
Τα επεισόδια συριγμού, τους πρώτους 18 μήνες της ζωής, δεν φαίνεται να σχετίζονται με τον κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργίας έως της ηλικίας των 7 ετών. Αντίθετα η αλλεργία σχετίζεται με συριγμό που επιμένει, τουλάχιστον έως την ύστερη παιδική ηλικία. Με άλλα λόγια, ο συριγμός στην βρεφική ηλικία σχετίζεται συνήθως με λοιμώξεις ενώ η αλλεργία είναι το κλειδί που θα ανοίξει την πόρτα του επίμονου άσθματος.
Τόσο η κληρονομικότητα, όσο και η καπνιστική συνήθεια της μητέρας αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργίας και άσθματος. Τα παιδιά με έναν αλλεργικό γονέα έχουν 7 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργίας, ενώ όταν η μητέρα καπνίζει κατά η/και μετά την εγκυμοσύνη, έχουν 5,7 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν συριγμό και άσθμα.
Ένας άλλος παράγοντας με σημαντική συμβολή στο πρόβλημα, είναι οι βελτιώσεις που πραγματοποιήσαμε στις κατοικίες μας τα τελευταία 50 έτη, με αποτέλεσμα να τις κάνουμε πολύ… φιλικές για τα ακάραια της οικιακής σκόνης. Η ευαισθητοποίηση στα ισχυρά τους αλλεργιογόνα σχετίζεται επίσης με την αύξηση των αλλεργικών παθήσεων και ιδίως του άσθματος.
Είναι συχνό φαινόμενο η συνύπαρξη ρινίτιδας και άσθματος. Το ρινικό και το βρογχικό βλεννογόνο ομοιάζουν και παρουσιάζουν κοινά μοντέλα κυτταρικής φλεγμονής μετά την έκθεση σε αλλεργιογόνα. Η θεραπεία της ρινίτιδας βελτιώνει αναμφίβολα τον έλεγχο του άσθματος διότι καταστέλλεται η συστηματική δράση των ηωσινοφίλων και περιορίζεται η ενστάλαξη ρινικών εκκρίσεων στον πνεύμονα.
Στις ημέρες μας η αλλεργία πρέπει να θεραπεύεται επιθετικά και στους ασθματικούς ασθενείς, διότι επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής και τον έλεγχο του άσθματος. Πολλοί ασθενείς δυστυχώς, δεν γνωρίζουν ότι η αλλεργία τους μπορεί να θεραπευτεί αποτελεσματικά και την υπομένουν καρτερικά, ανακουφίζοντάς την με τοπικά σκευάσματα περιστασιακά, διακυδεύοντας την υγεία τους.
Πέρα των νεώτερων μη κατασταλτικών αντισταμινικών, υπάρχουν αποτελεσματικές, απλές και ασφαλείς θεραπείες ειδικής απευαισθητοποίησης. Μόνες, ή σε συνδυασμό με νέους επαναστατικούς βιολογικούς παράγοντες, σε αντίθεση με τις παλιότερες φαρμακοθεραπείες, διατηρούν το αποτέλεσμα και μετά την διακοπή της θεραπείας και αποτρέπουν την ευαισθητοποίηση σε νέα αλλεργιογόνα και την εξέλιξη της αλλεργικής ρινίτιδας σε άσθμα.
asthmaclinics.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου